Fryderyk Chopin, Sonata g-moll op. 65 na fortepian i wiolonczelę, autograf szkicowy fragmentów utworu, [s.l.], [s.d.]., Zapis nutowy atr. na k. 1r-v., Pięciolinie kreślone rastralem, 14 pięciolinii na stronie. Długość pięciolinii 234 mm, globalna rozpiętość systemów na stronie 178 mm (dane wg J. Kallberg 1985, 2013). Brak kluczy, znaków przykluczowych, oznaczenia metrum (zapis w 4/4). Tekst muzyczny na k. 1r na pięcioliniach 1-13, na k. 1v na pięcioliniach 1-2 i 3-12 (zapis z zachowaniem odstępu jednej pięciolinii pomiędzy jednostkami organizacyjnymi zlikwidowany przez dodanie na pierwotnie wolnych pięcioliniach licznych poprawek i uzupełnień). Duża ilość skreśleń, na lewym marginesie k. 1v na wysokości 10 pięciolinii siatka skreśleń tworzy rodzaj rysunku. Znaki graficzne: „wpusty” - proste i faliste linie o znaczeniu konstrukcyjnym [?] (k. 1r), znaki "X" sugerujące powiązanie oznaczonych fragmentów tekstu muzycznego [?] (k. 1r koniec 1 pięciolinii, k. 1v początek 4 i 11 pięciolinii), określenia słowne: "bis" (k. 1r pierwsza jednostka, t. 4-5, sens: jednokrotne powtórzenie odcinka objętego ramionami łuku), "coś innego" (k. 1v czwarta jednotska, t. 1-5, sens: wykluczenie framentu), "albo" (k.1v czwarta jednostka, t. 3, pomiędzy pięcioliniami 11 i 12, sens: tekst alternatywny)., Na dolnym marginesie k. 1v w środku oł. sygnatura „M/602” i pieczątka własnościowa tuszowa czarna "Muzeum TiFC Warszawa".
